Norwegia na mapie świata pokazuje położenie Norwegii w atlasie. Mapa świata Norwegia pozwoli Ci w łatwy sposób dowiedzieć się, gdzie na mapie świata znajduje się Norwegia. Norwegia na mapie świata jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Norwegowie cieszą się drugim co do wielkości PKB per capita (po Luksemburgu) i czwartym co do wielkości PKB (PPP) per capita na świecie. Obecnie Norwegia jest drugim najbogatszym krajem świata pod względem wartości pieniężnej, z największą rezerwą kapitałową na mieszkańca spośród wszystkich krajów, co widać na mapie świata. Według CIA World Factbook, Norwegia jest zewnętrznym wierzycielem netto w zakresie zadłużenia. Norwegia utrzymała pierwsze miejsce na świecie w rankingu UNDP Human Development Index (HDI) przez sześć kolejnych lat (2001-2006), a następnie odzyskała tę pozycję w latach 2009 i 2010. Koszty utrzymania są w Norwegii o około 90% wyższe niż w Stanach Zjednoczonych i o 50% wyższe niż w Wielkiej Brytanii. Standard życia w Norwegii należy do najwyższych na świecie. Foreign Policy Magazine umieścił Norwegię na ostatnim miejscu w swoim Indeksie Państw Upadłych za rok 2009, oceniając ją jako najbardziej dobrze funkcjonujący i stabilny kraj na świecie. Stały eksport ropy naftowej i gazu ziemnego w połączeniu ze zdrową gospodarką i znacznym nagromadzonym bogactwem prowadzi do wniosku, że Norwegia pozostanie w przewidywalnej przyszłości jednym z najbogatszych krajów świata.

Większa część Norwegii jest zdominowana przez górzysty lub wysoki teren, z dużą różnorodnością naturalnych cech spowodowanych przez prehistoryczne lodowce i zróżnicowaną topografię. Najbardziej widoczne są fiordy: głębokie rowki wycięte w lądzie zalanym przez morze po zakończeniu epoki lodowcowej. Najdłuższy z nich to Sognefjorden o długości 204 kilometrów (127 mil), pokazany na mapie świata w Norwegii. Sognefjorden jest drugim najgłębszym i najdłuższym fiordem na świecie. Oszałamiająca i dramatyczna sceneria i krajobraz występują w całej Norwegii. Zachodnie wybrzeże południowej Norwegii i wybrzeże północnej Norwegii prezentują jedne z najbardziej imponujących krajobrazów przybrzeżnych na świecie. National Geographic umieścił norweskie fiordy na liście największych atrakcji turystycznych na świecie. W 2012 roku, na podstawie indeksu efektywności środowiskowej, Norwegia znalazła się na trzecim miejscu pod względem efektywności środowiskowej polityki krajowej.

Norwegia jest ważnym krajem żeglugi i posiada szóstą co do wielkości flotę handlową na świecie, z 1,412 statkami handlowymi będącymi własnością Norwegów, o których mowa na mapie świata. Norweskie statki handlowe z norweskimi marynarzami musiały pływać pod brytyjską banderą i ryzykować zatopienie przez niemieckie okręty podwodne. W ten sposób stracono wielu norweskich marynarzy i statków. W konsekwencji światowy ranking norweskiej marynarki handlowej spadł z czwartego miejsca na świecie na szóste. Ważniejsza dla wysiłku wojennego aliantów była jednak rola norweskiej marynarki handlowej. W chwili inwazji Norwegia posiadała czwartą co do wielkości flotę handlową na świecie.

Mapa Norwegii i krajów graniczących pokazuje wszystkie kraje wokół Norwegii. Ta mapa Norwegii i krajów graniczących pozwoli Ci poznać sąsiednie kraje i położenie geograficzne Norwegii w Europie Północnej. Mapa Norwegii i krajów otaczających jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Norwegia graniczy z Morzem Północnym na południowym zachodzie i z cieśniną Skagerrak na południu, z Północnym Oceanem Atlantyckim (Morzem Norweskim) na zachodzie i z Morzem Barentsa na północnym wschodzie, jak widać na Mapie Norwegii i okolicznych krajów. Norwegia ma długą granicę lądową ze Szwecją na wschodzie, krótszą z Finlandią na północnym wschodzie i jeszcze krótszą z Rosją na dalekim północnym wschodzie. Stosunki norwesko-szwedzkie to stosunki zagraniczne między Norwegią a Szwecją. Oba kraje nawiązały stosunki dyplomatyczne w 1905 roku, po uzyskaniu przez Norwegię niepodległości od unii Szwecji i Norwegii. Szwecja posiada ambasadę w Oslo. Norwegia ma ambasadę w Sztokholmie i trzy konsulaty w Göteborgu, Malmö i Sundsvall. Oba kraje są pełnoprawnymi członkami Rady Europy. W Szwecji mieszka około 44 773 Norwegów, a w Norwegii około 100 000 Szwedów.

Za stosunki zagraniczne Finlandii odpowiada Prezydent Finlandii, który prowadzi politykę zagraniczną we współpracy z rządem. W domyśle rząd jest odpowiedzialny za politykę wewnętrzną i podejmowanie decyzji w Unii Europejskiej, jak to jest pokazane na mapie Norwegii i krajów sąsiednich. W ramach rządu rozmowy przygotowawcze prowadzone są w rządowym komitecie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (ulko- ja turvallisuuspoliittinen ministerivaliokunta), w skład którego wchodzi premier oraz co najmniej minister spraw zagranicznych i minister obrony, a w razie potrzeby co najwyżej czterech innych ministrów. W razie potrzeby komisja spotyka się z prezydentem. Ustawy dotyczące stosunków zagranicznych są omawiane w parlamentarnej komisji stosunków zagranicznych (ulkoasiainvaliokunta). Finlandia była uważana za modelowe państwo kooperacyjne i nie sprzeciwiała się propozycjom wspólnej polityki obronnej UE. Sytuacja uległa zmianie w latach 2000, kiedy to Tarja Halonen i Erkki Tuomioja uczynili z Finlandii oficjalną politykę sprzeciwu wobec planów wspólnej obrony innych członków UE. Halonen zezwolił jednak Finlandii na dołączenie do Grup Bojowych Unii Europejskiej w 2006 roku i Sił Odpowiedzi NATO w 2008 roku.

Stosunki norwesko-rosyjskie odnoszą się do dwustronnych stosunków zagranicznych pomiędzy dwoma krajami, Norwegią i Rosją. Ustanowienie stosunków dyplomatycznych między dwoma krajami nastąpiło 30 października 1905 roku. Rosja ma ambasadę w Oslo i konsulaty w Barentsburgu i Kirkenes, a Norwegia ma ambasadę w Moskwie i konsulaty w Murmańsku i Sankt Petersburgu, jak wspomniano na mapie Norwegii i krajów sąsiednich. Zarówno wyniszczające środowisko emisje z fabryki Norilsk Nickel pod Niklem w obwodzie murmańskim, jak i spór terytorialny o Morze Barentsa były przez dziesięciolecia nierozwiązanymi kwestiami w stosunkach norwesko-sowieckich, a następnie norwesko-rosyjskich.

Mapa Norwegii w Europie Północnej pokazuje położenie Norwegii na kontynencie Europy Północnej. Mapa Norwegia w Europie Północnej pozwoli Ci łatwo zorientować się gdzie jest Norwegia w Europie Północnej i poznać kraje w pobliżu. Mapa Norwegia w Europie Północnej jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Norwegia obejmuje zachodnią część Skandynawii w Europie Północnej. Norwegia ma powierzchnię 385 252 kilometrów kwadratowych (148 747 mil kwadratowych) i około 5 milionów mieszkańców, jak widać na mapie Norwegii w Europie Północnej. Jest to drugi najmniej zaludniony kraj w Europie. Hornindalsvatnet jest najgłębszym jeziorem w całej Europie. Zamarzniętą ziemię przez cały rok można znaleźć w wyższych partiach gór i w głębi okręgu Finnmark. W Norwegii występują liczne lodowce. Ze względu na dużą rozpiętość równoleżnikową kraju oraz zróżnicowaną topografię i klimat, w Norwegii występuje większa liczba różnych siedlisk niż w prawie jakimkolwiek innym kraju europejskim.

W listopadzie 2011 roku w Norwegii było zarejestrowanych około 98 000 katolików. Ale jest też wielu katolików, którzy nie są zarejestrowani z ich osobistym numerem identyfikacyjnym; prawdziwa liczba to prawdopodobnie około 230 000 katolików, z których 70% urodziło się za granicą. Annuario Pontificio 2011 używa liczby 229,652 katolików jako liczby pokazanej na mapie Europy Północnej w Norwegii. Stanowi to około 5% populacji, co czyni Norwegię najbardziej katolickim krajem w Europie Północnej.

Norwegia jest członkiem założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), Rady Europy i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA). Skandynawia tradycyjnie uważana była za bardziej niechętną w stosunku do procesu integracji europejskiej niż inne kraje europejskie, jak wspomniano w norweskiej mapie Europy Północnej. Norwegia poszła jednak w ślady sąsiednich krajów nordyckich, które złożyły wnioski o przystąpienie do Unii Europejskiej (UE) odpowiednio w latach 1962, 1967 i 1992. Podczas gdy Dania, Szwecja i Finlandia uzyskały członkostwo, wynegocjowane traktaty akcesyjne zostały odrzucone przez norweski elektorat w 1972 i 1994 roku. Po nieudanym referendum w 1994 roku Norwegia utrzymała swoje członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), co było postrzegane jako warunek wstępny dla krajów mających przystąpić do UE w 1995 roku.